Op naar meer (op je) Zelfvertrouwen

Is het je opgevallen dat ik de laatste tijd niet meer zoveel deel op de sociale media? Waarschijnlijk niet, er zijn tenslotte vast voldoende andere accounts die je volgt en mijn 'leegte' hebben opgevuld. Wel heb ik bewust even afstand genomen van sociale media platformen zoals Instagram, Facebook en LinkedIn. Dat heeft allemaal met een dubbel gevoel te maken. In deze blog neem ik je graag mee in mijn beleving van dat dubbele gevoel, en de reden dat ik dit link aan (een gebrek aan) “zelfvertrouwen”. Ik ben benieuwd of jij je hierin herkent, en voel je dan ook vrij om een reactie op deze blog achter te laten.

Dat dubbele gevoel, waar komt dat vandaan? Sociale media platformen zoals bijvoorbeeld Instagram bieden naar mijn beleving een mooi podium om op afstand de verbinding aan te gaan en waarde te kunnen creëren en verkopen (om bv een “beter” leven te leven). Je kunt op de hoogte blijven van wat je vrienden bezig houdt (al is dat vaak wel een vertekend beeld), nieuwe dingen leren van de accounts die je interesseren (als het even meezit), en in potentie jezelf op persoonlijk- of professioneel gebied ontwikkelen (al is het maar voor even). Tegelijkertijd vraag ik me af of de (overkill aan) content z’n doel niet lang en breed voorbij gaat.

Schiet jij ook snel in een mindset van “het kan (en moet) allemaal nog beter/gezonder/gelukkiger”? En dat allemaal al na 10 simpele minuutjes scrollen? Jij niet alleen hoor! Je vrienden vieren leuke vakanties - die jij niet kan betalen; je voeding ‘expert” raadt alsmaar gezonder, en duurder eten aan om ECHT gezond te kunnen zijn - terwijl jouw plezier en voldoening rondom eten alsmaar minder lijkt te worden; en je “geluks” guru schijnt het allemaal te weten, terwijl jezelf juist steeds meer het idee krijg dat je er helemaal geen reet van begrijpt. En dan hoppa, wordt de welbekende “veeleisende kant” weer gevoed. Wordt een leven daar nou echt “beter” van? Ik denk zelf van niet...

Hoe komt het nou dat we ons zo makkelijk 'slecht' over onszelf kunnen voelen door al dat 'prikkel consumeren'? Daar heb ik wel een tweetal psychologische gedachtespinsels bij! 1) Heb jij even niks te doen en last van een licht oncomfortabel gevoel? Grote kans dat jij, net als ik, je telefoon er weer eens bij pakt. Dat gescroll en “prikkel consumeren” tijdens het kakken bv is soms ook gewoon even lekker! Zo kun je makkelijk wat serotonine binnenharken, terwijl je juist een hoopje ellende in de wc achterlaat. Toch draagt dat gescroll naar mijn idee zelden echt bij aan een voldaan en “ontlast” gevoel. Ik ervaar het vaak vooral als een makkelijke vluchtweg, uit het oncomfortabele moment. Terwijl de echte ontlasting schuilt in het volledig omarmen dat het leven soms ook best een beetje 'poep' mag zijn. 2) In de leiderschap & coaching trainingen die ik begeleid heb leerden we bovendien het belang van vragenstellen, en adviezen zoveel mogelijk te parkeren. Vanuit het idee dat ieder mens zelf antwoord heeft op al zijn/haar vragen, en soms alleen hulp kan gebruiken zich dat zelf ook te realiseren. Een vraag moedigt aan om een ander actief te maken, en vertrouwen te geven. Een advies houdt een ander juist reactief. Een ontvanger kan zo’n advies al snel interpreteren als: “ik doe het op dit moment zelf niet goed genoeg”, en heb “iets/iemand anders” nodig om daar wat aan te doen. En inderdaad, dat doet je zelfvertrouwen weinig goed.

Ben jij je ook bewust van al die goedbedoelde, maar ook ongevraagde adviezen, op de sociale media? En kun jij je voorstellen hoe dit ook je mindset van “niet goed genoeg zijn” kan voeden? Ik merk de laatste tijd zelf een allergie op die tientallen (voeding, gezondheid, geluk etc) guru’s die ik volg. Confronterend genoeg herken ik me dan ook ook in de neiging om bij me bij die guru groep aan te sluiten. Zodoende mijn voornemen om op de sociale media weg te blijven van iedere vorm van (ongevraagd) advies en mezelf voorlopig even een 'Insta detox' cadeau te doen. Op naar weer meer op me/je Zelfvertrouwen.

Hoe doe je dat ook alweer, meer op je Zelfvertrouwen? Ik vermoed dat hiervoor de belangrijkste stap is om je aandacht meer naar binnen te keren, en wat minder naar buiten. Volgens mij weet jij, met behulp van wat innerlijke nieuwsgierigheid prima wat goed voor jou werkt, en ik voor mijzelf. Maar we zijn vaak zo geneigd om die antwoorden buiten onszelf te zoeken, met de hoop de sleutel te vinden voor al onze problemen; Een arts/dokter mag vertellen wat er mis is met onze gezondheid en wat we moeten doen om dit te fixen; Het zelfhulp boek leert ons de lessen voor een gelukkig leven; en het nieuws vertelt ons wat op het moment allemaal van maatschappelijk belang is. Maar die ene sleutel vinden we niet buiten onszelf. Ik geloof dat je hiervoor heel goed naar je eigen lichaam, inclusief alle gevoelens en behoeftes, mag luisteren. Een prikkelende vraag van een ander kan soms een verborgen parel van een behoeften blootleggen. Maar die vragen kun je jezelf ook stellen. Zo kun je bijvoorbeeld eens oefenen met het stellen van één van de volgende vragen (of een hele andere, als die voor jou beter voelt): - Waar heb jij op dit moment (geen) zin in?

- Wat doet jou (niet) goed?

- Wat heb jij op dit moment nodig? - Wat maakt dat dit belangrijk voor jou is?

Durf en kun jij ook meer op jezelf te vertrouwen?

Het is mijn intentie de komende tijd weer vaker van dit soort stukken te schrijven en te delen op mijn website; met de intentie open en nieuwsgierig te zijn naar mezelf, en jou als lezer. Ik weet zelf amper wat 'goed' voor mij is, en ben dit gelukkig weer steeds meer aan het ontdekken. Dat geeft mij zelfvertrouwen. Dit gun ik jou ook, en dus zal ik wegblijven van het idee dat ik weet wat 'goed' is voor jou. Veel plezier!