Gedicht - Herfst

Ook de zonnebloem laat moeiteloos zijn kop hangen

Wanneer de zon achter de wolken verdwijnt

Zodat hij zichzelf weer helemaal kan opladen

Voor als de zon later toch weer verschijnt

Ook de bomen laten ieder jaar hun blaadjes los

En deze vallen in alle kleuren op de grond

Ze maken ruimte voor verandering richting het onbekende

Vol vertrouwen dat er wat ‘goeds’ voor in de plaats komt

De bloem heeft ook het donker nodig

Om zich klaar te maken voor een zomerse dans

Te veel licht gaat namelijk branden

Het donker brengt hem in balans

Als de boom beslist zijn bladeren vast te houden

Wordt de wintertijd echt een strijd om te overleven

Want de bladeren hebben te veel vocht nodig

Waardoor zijn wortels het in de winter zouden begeven

Ook jij hebt tijd nodig om te herstellen

Om je weer klaar te maken voor nieuw licht

Daarvoor mag je je best even futloos voelen

De zon tovert vanzelf wel weer een lach op je gezicht

Ook mag je datgene loslaten

Wat je niet langer meer dient

Lukt het je om deze wetten van de natuur te accepteren

Dan is ook dit seizoen jou helemaal te vriend